woensdag 14 december 2016

Hertfordshire

 Ik ben er maar wat blij om: de cirkel is nog steeds rond! Ook nu de volgende rand van de Hertfordshire erbij gekomen is...
 Ik vond het verdraaid niet eenvoudig... eerst die vier stukken in de juiste vorm uit de gestreepte stof knippen... dan die enorme hoeveelheid spelden die ik gebruikt heb om de cirkel vast te zetten (gelukkig hield poes Betsey een oogje in het zeil)...
 Op zeker moment zag het geheel er best hopeloos uit...

Tot de laatste spelden weer verwijderd werden en dit tevoorschijn kwam.
Eigenlijk ben ik best tevreden.

Op naar de volgende rand!

woensdag 2 november 2016

Breien in herfstkleuren

 Ik kan het dan toch weer niet laten...

Herfst... vroeg donker, gordijnen dicht... 's avonds de verwarming weer een beetje aan...

En dan geen breiwerkje op de pennen hebben staan?

Kan niet, hè...
En als je dan toch die mooie bolletjes ByClaire Sparkle hebt liggen, in de meest fantastische kleuren (tijdje geleden zomaar van Bert gekregen, voor "ooit"), is de beslissing snel genomen.

Patroontje verzonnen, passende herfstkleurtjes uitgekozen en breien maar. Lekker makkelijk: vierkante blokjes in afwisselend recht en averecht, zodat er een "gevlochten" effect ontstaat.

Het wordt gewoon een sjaal, of eigenlijk een col, als ik straks de uiteinden aan elkaar naai. We zien het wel.

Nu eerst de blik op oneindig, het verstand op nul, en lekker breien!

woensdag 12 oktober 2016

Hertfordshire

De cirkel is rond!

Het heeft even geduurd, maar nu is het dan toch zo ver: het ronde middenstuk van de Hertfordshire (BOM, Block of the Month van De Frottende Freule) is klaar.
 Eerst waren het vele losse (zorgvuldig geknipte) stukjes die aan elkaar gezet moesten worden... en die - wonder boven wonder - al vanzelf een cirkel vormden.
 Vervolgens waren de donkerroze puntjes aan de beurt, die tussen de andere delen gezet moesten worden. En de cirkel bleef zowaar in stand...
 En toen volgde het spannendste gedeelte: het middenstuk werd met meer dan honderd (!) spelden in de cirkel vastgezet - nee, eerlijk is eerlijk: dat ging niet in één keer goed... - en met piepkleine steekjes vastgenaaid.

(Wat zat ik hem te knijpen... was zo bang dat de boel zou gaan trekken... ja, dat krijg je als je voor het eerst zo'n ronde vorm maakt...)
 Maar ik geloof dat ik best tevreden mag zijn over het resultaat! Ik vind het geheel in elk geval nu al erg mooi.
Ik verheug me op de volgende randen!

woensdag 21 september 2016

Rob Scholte - Embroidery Show

Afgelopen weekend eindigde de tentoonstelling Rob Scholte - Embroidery Show, die deze zomer te zien was in de "Wolk" van museum De Fundatie in Zwolle.

Wij zagen de tentoonstelling vorige maand. Een blogje erover schrijven liet even op zich wachten... ik moest het eerst eens even laten bezinken allemaal...
Want wat was het een merkwaardig geheel... Alleen al door de hoeveelheid aan borduursels raakte de bezoeker (ik in elk geval wel) volledig overrompeld.

Het verhaal is inmiddels gevoeglijk bekend: kunstenaar Rob Scholte (ja, die van die benen...) verzamelde sinds 2005 borduurwerken, kocht er talloze in kringloopwinkels en op rommelmarkten waar ze voor een prikkie te koop waren (en nog steeds zijn), lijstte ze vervolgens omgekeerd in, voorzag ze van een handtekening en toonde ze aan het publiek.

Een boeiende vorm van "omdenken"...
 De gedachte achter dit alles was duidelijk: Rob Scholte constateerde in zijn verzameling - anonieme - borduurwerken, dat de achterkanten vaak veel levendiger en persoonlijker zijn dan de maar al te bekende voorstellingen op de voorkant.

Al die bordurende vrouwen (én mannen!) volgden, hele of halve kruissteekjes makend, netjes de - meestal voorbedrukte - patronen om vervolgens tot vrijwel identieke resultaten te komen. Aan de voorkant dan. Want aan de achterkant bleken al die handwerk(st)ers wel degelijk hun heel eigen stempel te drukken op het werkstuk.
Dat wilde Rob Scholte laten zien. En dat is hem gelukt. Zo heeft hij al die anonieme borduursters en borduurders in zekere zin hun eigen "gezicht" teruggegeven.

Slordige types die de draden zelden of helemaal niet afhechten, pietjes precies bij wie de achterkant bijna kan doorgaan voor de voorkant... ze waren allemaal vertegenwoordigd, inclusief alle gradaties daartussenin.
 Duizend borduursels hingen zo bij elkaar in Zwolle. Thematisch gerangschikt. Dus zomaar tien Laatst Avondmalen van Leonardo da Vinci. Of ettelijke Nachtwachten van Rembrandt. En ruim 25 Melkmeisjes van Vermeer.

En verder Engelse jachttaferelen, landschappen, bloemstukken, portretten, afbeeldingen naar beroemde schilderijen van oude Hollandse meesters (maar vreemd genoeg dan weer niets van iemand als Van Gogh...) etc.

Het merendeel was geborduurd op stramien - hoewel ik ook enkele fijnere, op linnen met dunner garen geborduurde stukken aantrof.
Wat maakte deze tentoonstelling voor mij nou zo ingewikkeld? Ik ben er nog steeds niet helemaal uit.

Was het simpelweg het feit dat ik zelf ook borduur? Dat wat ik hier zag in feite (en in het gunstigste geval!) het voorland is van de resultaten van mijn noeste arbeid?

Was het de herinnering aan mijn moeder, van wie ik leerde borduren, en die zelf talloze borduurwerken voltooide? Haar werken zijn - voorlopig - "veilig" bij ons: haar mooiste werkjes hangen hier aan de muur (met de voorkant in het zicht!) en zijn een dagelijks genoegen om naar te kijken.

Was het de kwestie van het beeldrecht (of auteursrecht)? Mag iemand als Rob Scholte wel met andermans veren pronken? Maar doét hij dat dan? Of heeft hij met zijn project juist alleen maar een enorme eer bewezen aan zovele anonieme borduursters en borduursters?

Laat de eindconclusie een positieve zijn: Rob Scholte heeft met zijn Embroidery Show - die hoe dan ook een lust voor het oog was - iets heel bijzonders geproduceerd. Een tentoonstelling die velen aan het denken heeft gezet, velen heeft ontroerd en velen heeft geïnspireerd.

Én: het borduren staat weer prominent op de kaart.

maandag 29 augustus 2016

Gehaakte deken

 Hij groeit en hij groeit...

weer of geen weer...
 De vierkante deken van de Crochet Along 2015.

Ik ben inmiddels gevorderd tot rand 73 (week 30).
Nog 12 randen te gaan!!

(Wel randen van ruim 1,25 meter in het vierkant, dus...)

zondag 31 juli 2016

Geborduurd kussen en oude handwerkboekjes

Het kussenovertrek van stramien, alweer een tijd geleden meegebracht uit Denemarken, is nog altijd een leuk karweitje: eenvoudig en lekker grof, als ik geen zin heb in gepriegel…
 Met het Giotto-verloopgaren in paarse en groene tinten - een brede, glanzende draad waarmee je ook kunt breien of haken - maak ik spansteken volgens het patroon. Geeft een bijzonder effect!
 Ken je dat: in de kringloopwinkel aan het neuzen zijn, en dan ineens weten: een vondst! Zo trof ik gisteren deze stapel oude handwerkboekjes aan… voor een prikkie…
 Ze zijn tot op de draad versleten… intensief gebruikt door de vorige eigenaar, die een aantal van de boekjes zorgvuldig gekaft had in doorschijnend vloeipapier.

Ze dateren deels uit de jaren '30 van de vorige eeuw…
 Deeltjes uit de serie Handleiding Vrouwelijke Handwerken - "De verschillende soorten van Handwerken voor School en Huis" (haken, breien, kunstbreiwerk), een boek over borduurkunst in Tsjechoslowakije met prachtige afbeeldingen en patronen, een boek over tuledoorstopwerk...
 DMC-boekjes met letters, monogrammen en randjes om te borduren… Boeken over kunstbreiwerk in de serie Beyer's Handwerkboeken…

Het ene - hoewel oud en doorleefd, maar is dat niet juist mooi? - nog fraaier en inspirerender dan het andere…
Is dat een vondst of niet?!?

woensdag 6 juli 2016

Hertfordshire

 Het is een en al bloemetjes hier, de laatste tijd.
 Mooie gerbera's...
Maar ook bloemetjes voor de vijfde rand van de Hertfordshire, de BOM (Block of the Month) verzorgd door quiltwinkel De Frottende Freule in Schildwolde. Er liggen al aardig wat bloemetjes te wachten om geappliqueerd te worden op een crème vierkantje.
 Ik loop inmiddels natuurlijk alweer hopeloos achter, maar dat mag de pret niet drukken. Ik ben voorzichtig begonnen met het middenstuk. Vond (en vind) ik enorm spannend, met die ronde vormen. Maar Jeannet, die met een fantastisch mooie eigen versie van deze quilt bezig is, heeft me via de mail wat positieve duwtjes in de goede richting gegeven. Dat is wat je noemt de ware bloggersinspiratie!
 De stukjes moeten nog aan elkaar gezet worden, maar ik vind het nu al wonderbaarlijk om te zien hoe er daadwerkelijk vanzelf een cirkel ontstaat... Daarin komt straks een mooi gedeelte van de fraaie stof die er nu nog opgevouwen bij ligt. Het patroon stap voor stap volgen... en dan komt het vast helemaal goed.
 Een geweldig project om aan te werken!

woensdag 15 juni 2016

Gehaakte deken

 Heel snel gaat het niet, nu de randen zo enorm lang zijn geworden (zo'n 1,20 meter per zijde!). Maar toch wordt hij nog steeds gestaag groter, de vierkante deken van de Crochet Along 2015.

Inmiddels heb ik rand 68 (week 28) bereikt. Het patroon loopt door tot en met rand 85, dus gewoon nog even doorgaan... 

De bolletjes Stonewashed van Scheepjes slinken per toer nu wel hard... maar gelukkig is mijn voorraad van deze mooie kleurtjes voorlopig nog niet uitgeput.
 En ook al doet Nederland niet mee aan het EK, ik mag graag zo op de bank met een half oog naar het voetballen kijken, terwijl de ene na de andere toer uit mijn haaknaald rolt...

zondag 22 mei 2016

Ondertussen bij Linda Myers

 Niet dat ik nou zulke grote vorderingen heb gemaakt met dit borduurwerk... het is alleen al leuk om naar te kijken, toch?!

Ik heb het pas weer eens tevoorschijn gehaald (was veel te druk met andere dingen...) en de borduurnaald ter hand genomen - elk kruisje is er weer één, nietwaar...
 Het blijft bijzonder en leuk om aan te werken, dit borduurpatroon van Linda Myers, gebaseerd op de Dear Jane quilt: "Jane's Quilt Garden".

zaterdag 30 april 2016

Gehaakte deken

 Tussen de bedrijven door wordt de vierkante gehaakte deken, de Crochet Along 2015, telkens een stukje groter.
Inmiddels ben ik aangekomen bij rand 61 (week 25) van de in totaal 85 randen. De zijden worden steeds langer (ik zit intussen wel op meer dan een meter per kant...) waardoor het steeds meer tijd vergt om de vier delen van het vierkant "rond" te krijgen.

Maar het Stonewashed garen van Scheepjes bevalt nog altijd prima, vooral in deze kleurtjes, dus het blijft een favoriet project!

zaterdag 9 april 2016

Hertfordshire

 
Ben ik toch zo maar aan een nieuwe quilt begonnen!

De Hertfordshire, uit de Jane Austen Collection van Megan Carroll. Megan Carroll heeft zich bij het ontwerp van deze quilt laten inspireren door de periode van de Regency in Engeland. Of om preciezer te zijn: door het graafschap Hertfordshire van die tijd, waar zich Jane Austen's Pride and Prejudice afspeelt.

Wat wil een mens nog meer, als fan van Elizabeth Bennet en Mr. Darcy!

De Hertfordshire wordt als BOM (Block of the Month) verzorgd door quiltwinkel De Frottende Freule in Schildwolde. En dan ook tot in de puntjes verzorgd...

Wat een genoegen, zo'n prachtig pakket te ontvangen, met het patroon en de eerste maand-"opdracht". Schitterende stoffen... waar je maar met moeite de schaar in durft te zetten...
Toch gedaan natuurlijk - om eerlijk te zijn kon ik ook eigenlijk niet wachten...

En zo sloeg ik als een volleerd quiltster aan het fussy cutten! Al snel waren de eerste bloemetjes een feit. Hexagonen, die ik gewoon patch, zonder malletjes erin.

De volgende uitdaging wordt het appliqueren van de bloemetjes op de lichte vierkantjes.
En als dat allemaal gelukt is, heb ik een flink stuk van rand 5 van deze quilt af.

Want dat is ook heel grappig aan deze BOM: we maken de randen in willekeurige volgorde. Dus elke maand zal weer een verrassing brengen.
 Nog even de rest laten zien van de vijf bloemetjes die ik inmiddels af heb... 
Leuk hè: zelfde stofje, maar dan omgekeerd...
En dan weer verder met de volgende...
 Zestien stuks deze maand... ik ga gauw weer verder!