woensdag 9 december 2020

Werk in uitvoering...

Als het buiten zó grijs is, gooien we er binnen maar wat kleur tegenaan!

Ik heb eens wat quiltprojectjes bij elkaar gelegd, waar ik al een poosje mee bezig ben...

Bovenaan grote hexagonnen van Dutch Heritagestofjes... zo maar in het rond aan elkaar gezet, een beetje op kleur gerangschikt. Die stofjes hebben helemaal geen ingewikkelde patronen nodig, die komen zo al prima tot hun recht.
En over hexagonnen gesproken... de "Winterse hexjes", een project uit 2018 van Anneliefs, ligt bij mij, helemaal in het paars, ook nog under construction in de kast.

Het gaat bij mij zo snel niet (met een hernia - tja, daar tob ik nu al bijna een jaar mee... maar het gaat steeds een pietsje beter! - is langdurig zitten immers geen feest...). Maar paarse stofjes verzamel ik nog steeds, en er alleen naar kijken is al fijn, dat hoef ik een quiltster niet uit te leggen.
En dan de Hertfordshire, ook al zo mooi... Weer totaal iets anders!

Een prachtige medaillonquilt waarvan deze stukjes één van de randen vormen. 

Antiekerige stofjes, waar je ook weer helemaal vrolijk van wordt. Gewoon rustig elke keer een stukje verder, dan komt hij toch ooit af.

Tja, dan zijn verleidingen als deze natuurlijk niet handig... Maar wel vreselijk leuk!

De Schoolgirl Sampler van Kathleen Tracy, waarvan in januari een Sew Along start...
Al mijn bezigheden worden intussen nauwlettend in de gaten gehouden door deze kleine doerak, onze dwergschnauzer Boudewijn, nu 7 maanden oud, lief, slim, ondernemend, en niet te vergeten een heerlijke kroelkont.
Hij is altijd vrolijk en helpt ons door deze rare tijden heen...

En anders zingen we uit volle borst, met een haakwerkje erbij (haken kan ik ook liggend!), onderstaande variant van een bekend kerstliedje.

Zo houden we de moed erin!

vrijdag 23 oktober 2020

Nog meer Persian Tiles...

Een geweldig leuk project om aan te werken: de Persian Tiles Eastern Jewels-deken.

Met prachtige kleuren Stylecraft Special DK in spectaculaire combinaties worden achthoekige, vierkante en driehoekige blokken gemaakt, die straks allemaal aan elkaar gehaakt worden.

Vorige keer was ik nog maar net begonnen en had ik twee blokjes af en het derde bijna.

Het onderste blokje hierboven was nog niet af, maar dat kwam er uiteindelijk zo uit te zien:
En toen kwamen er geleidelijk aan nog een paar bij...
Zo ziet hij er uit als hij af is (maar dat duurt nog even):
De bovenste rij plus twee vierkantjes is nu af.
De blokken volgen allemaal hetzelfde patroon, maar door de verschillende kleurencombinaties wordt het elke keer weer een verrassend resultaat.
Tussendoor borduurde ik nog wat aan "Jane's Quilt Garden" van Linda Myers.
Maar de meeste tijd ging de afgelopen maanden zitten in deze kleine doerak: onze geweldige dwergschnauzer Boudewijn.

Hij is nu vijf maanden oud, al een poosje helemaal zindelijk (zelfs al een beetje aan het puberen!), enorm vrolijk, betrekkelijk rustig, ondernemend en ontdekkend, en vooral héél erg lief. Een echte kroelkont, die graag lekker op schoot komt liggen maar ook al hele einden met ons mee wandelt.

We zijn ontzettend blij met hem!

donderdag 20 augustus 2020

Persian Tiles - Eastern Jewels

Dit is, geloof ik, wel het állerleukste project dat ik ooit heb gehaakt!

De Persian Tiles Eastern Jewels-deken.

Zo gaat hij straks worden, als hij af is:
Ik heb twee blokjes af en ben met het derde blok bezig. Verslavend!
Het oorspronkelijke patroon, de Persian Tiles, is een ontwerp van Janie Crow (Jane Crowfoot). Lucia van Lucia's Fig Tree stelde er een geheel nieuwe deken van samen in fantastische kleuren.
Je kunt het complete pakket bij verschillende handwerkwinkels aanschaffen.

Je krijgt dan een doos vol heerlijke bollen Stylecraft Special DK in de mooiste kleuren. Die dan vervolgens op spectaculaire wijze in het patroon gecombineerd zijn. Een patroon dat overigens niets dan lof verdient: duidelijk, helder en met een prachtig resultaat.
De deken bestaat uit achthoekige blokken, granny squares en opvullende driehoekjes.
Telkens haak je hetzelfde patroon, maar doordat de kleurstelling steeds verandert, worden de blokken totaal verschillend van karakter en uiterlijk.
Hierboven m'n eerste granny square.

(Het advies om telkens meteen alle draadjes weg te werken, is goud waard...)
En hierboven is alweer een begin gemaakt aan het tweede blok. 
De blokken zijn zo fotogeniek, in elk stadium, dat je ze blijft fotograferen!
Hier nadert de tweede achthoek zijn voltooiing...
En over fotogeniek gesproken...

Dit is Boudewijn, onze dwergschnauzer!

Een fantastische pup, die ons ongelooflijk veel plezier geeft en waar we volop van genieten.

Inmiddels 14 weken oud en nu bijna 7 weken bij ons. 
Is hij niet geweldig?!?!

dinsdag 30 juni 2020

Linda Myers

 Weer wat kleine vorderingen in het borduurwerk "Jane's Quilt Garden" van Linda Myers, gebaseerd op de Dear Jane quilt uit 1863.
 Erg hard gaat het niet, maar dat geeft niet, zolang het leuk is. En dat is het nog steeds! Ik kan nu wel zeggen dat de bovenste helft zo'n beetje af is. Dus nu rustig verder met de onderste helft.
 Er zal de komende tijd wel wat minder tijd zijn voor borduren of handwerken...

Komend weekend gaan we dit hummeltje ophalen: Boudewijn! Onze dwergschnauzerpup die vandaag precies 7 weken oud is, op deze foto nog "thuis" bij zijn moeder. Nog maar een paar dagen en we kunnen hem bij ons thuis verwelkomen. We kijken er enorm naar uit!

zaterdag 30 mei 2020

Dwergschnauzertje...

 In geborduurde vorm is ons nieuwe hondje al bij ons...

Ja, we krijgen weer een pup! Een dwergschnauzertje!

Vooruitlopend op zijn komst borduurde ik een dwergschnauzerkoppie. Een mooi pakketje met een duidelijk patroon en - dat is zo fijn... - ruim voldoende borduurgaren.

Altijd weer wonderlijk om te zien hoe al die kleine zwarte stiksteekjes het leven erin brengen, nadat je de belangrijkste vormen toch al geborduurd hebt.
 
Dit is Pink, de dappere moeder, die ruim twee weken geleden zes puppies ter wereld heeft gebracht. Eén van die zes, een reutje, komt over zo'n anderhalve maand bij ons wonen.
 Lijstje erom, en onze dwergschnauzerpup is alvast een beetje bij ons!

maandag 20 april 2020

Etui 'Hercule le Chat'

 Het is niet te geloven... ik heb een etui gemaakt! Met een rits!

De afgebeelde kat is Hercule...
 Hier poseert onze Betsey (ze zouden zo voor broer en zus kunnen doorgaan) met Hercule...
 ... maar dat duurde niet lang.
 Dus nog maar een foto van Hercule... die blijft wel stil liggen...
Dit is de blauwe kant. De andere kant is roze.

Het was een heel leuk pakket van Quiltshop Leur. Het was eigenlijk niet moeilijk... voor de ervaren naaister. Wat ik dus niet ben... wat ik helemáál niet ben...

Het begon met een panel van veloursstof, waarop Hercule staat afgebeeld, tegen een roze en een blauwe achtergrond. Daaruit moest ik de etuivorm knippen.
 Vervolgens was er een stuk roze voeringsstof en een stuk tussenvulling dat op de voering gestreken moest worden en op maat geknipt.

Tot zover was het zelfs voor mij niet moeilijk.

Maar toen begon het...

Want er zat een rits bij...

Het heeft me wat hoofdbrekens gekost om de onderdelen aan elkaar te krijgen... Ik ben nou eenmaal niet goed in het "binnenstebuiten denken", of het "ondersteboven denken", of het "achterstevoren denken", wat elke ervaren naaister moeiteloos kan. Twee patchworkblokjes aan elkaar naaien, vooruit, dat overzie ik nog wel. Maar dit... Een buitenkant, een binnenkant, daartussen een rits... het was voor mij pure hogeschoolnaaikunst.

Maar het lukte!

Met de hand natuurlijk, want als ik hier ook nog een naaimachine bij had moeten gebruiken, was het spreekwoordelijke leed helemaal niet te overzien geweest... Na een nacht slecht slapen (soms levert wakker liggen de meest productieve ideeën op, dat dan weer wel!) zag ik ineens voor me hoe het moest. In no-time zat de boel in elkaar... en bleek ik geen enkele foto te hebben gemaakt.

Dat haalde ik in bij het vervolg: de bodem.
 Opnieuw een uitdaging van jewelste...

Maar daarbij bood YouTube uitkomst... Er blijken wereldwijd veel mensen te worstelen met het maken van etuis en daar hebben talrijke behulpzame mensen filmpjes van geüpload. Geweldig! Ik zag het licht. Met onderstaand geheel als resultaat.
 Alles zat nu nog binnenstebuiten... Controleren of alles goed zat, was dus niet mogelijk... Ergens binnenin zat die rits... 

De opening om het geheel te keren was ik gelukkig niet vergeten...
 Ik durfde er bijna niet aan te beginnen...
 Manlief stond me geestelijk bij en legde het spannende proces op de gevoelige plaat vast...
 Kwam dit nog goed...?
 Dreigde het werkelijk te gaan lukken?
Ongelooflijk!
Daar verscheen Hercule le Chat!

En moet je die rits zien!

Is toch bijna professioneel?!
 Ik vind dat ik het best mag zeggen: ik ben erg trots op mezelf!

(En reuze blij met dit geweldige etui!)