zaterdag 9 maart 2019

Naaimachine...

 Nee, het zal nooit echt wat worden, tussen mijn naaimachine en mij...

Een haat-liefde-verhouding...

Ik heb het er niet mee. Hoewel mijn moeder al haar kleren zelf maakte op haar oude Singer met "dij-aandrijving", als je begrijpt wat ik bedoel (die op zeker moment werd vervangen door een nieuwer, maar veel minder mooi model), heb ik dat kunstje nooit van haar weten af te kijken...

Dát kunstje niet... Wel het breien, haken (waarbij ook oma een grote rol speelde) en vooral het borduren. Maar zelf kleding maken: ik kan het niet.

Het begint natuurlijk allemaal bij die vermaledijde naaimachine...

Hoewel ik nooit helemaal één lijk te kunnen worden met dat apparaat, oefent het al sinds jaar en dag een enorme aantrekkingskracht op me uit. Vroeger liet mijn moeder me dan wat slopen naaien: dat kon geen kwaad. En ik vond het prachtig. Omdat ik - zij het kortstondig - het gevoel had dat ik de naaimachine in mijn vingers had. Maar als ik dan, overmoedig geworden, ook een eenvoudig jurkje wilde proberen, waren de rapen al snel gaar... Spiegelbeeldige onderdelen, blinde naden... hou maar op. 

En toch...

Moet er zo nu en dan eens even stevig geragd worden op die machine...

Heerlijk.

En je hebt zo ongelooflijk snel resultaat!

Laat ik nou genoeg lapjes in huis hebben voor zo'n onbezonnen experiment...
 Zo trok ik onlangs een setje mooie, bij elkaar horende uitverkooplapjes van Robert Kaufmann uit mijn stoffenla en toog aan het snijden. Zo maar in repen, die ik (het water liep me al door de mond) zo dadelijk allemaal in razende vaart, al snorrend op het machientje, zonder verder te plannen aan elkaar zou naaien. Aldus geschiedde.

Langgerekte blokken werden het, die ik vervolgens allemaal weer doormidden heb gesneden.
 Ik had nog geen idee welke kant het verder op zou gaan. 

Eerst maar eens op een stapeltje gelegd.
En vervolgens alle gehalveerde rechthoekjes diagonaal doormidden gesneden.

Om die dan weer, volstrekt onwillekeurig, twee aan twee aan elkaar te naaien, zodat ik rijen van vier blokjes kreeg. Mijn naaimachine snorde door en in recordtijd zaten die rijen ook weer aan elkaar.

Met dit rechthoekige quilttopje als eindresultaat.

Zeg het maar eerlijk: het is hartstikke slordig, de puntjes sluiten niet netjes op elkaar aan, het is allemaal lekker schots en scheef... (en het líjkt niet op het patchwork dat ik normaal gesproken met de hand aflever...)

Maar...

Ik heb genoten. Het was weer eens lekker ouderwets raggen op mijn naaimachine.

(En het eindproduct ga ik gewoon met de hand doorquilten: doe ik daar ook weer eens wat ervaring mee op!)

11 opmerkingen:

  1. Nou het resultaat mag er zijn hoor zeker als je een haat liefde verhouding hebt met jou naaimachine. En het plezier waarmee je gewerkt hebt is toch het allerbelangrijkste.
    Fijn weekend.
    Marga

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wel, omdat je er zelf zo duidelijk om vraagt: het is hartstikke slordig, de puntjes sluiten niet netjes op elkaar aan, het is allemaal lekker schots en scheef... (en het líjkt niet op het patchwork dat je normaal gesproken met de hand aflevert...)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat ben je toch een lekkere kletskous! Het is hartstikke leuk!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou Marjan, ondanks die haat-liefde verhouding met de naaimachine heb je het prachtig gedaan.
    De stiksels lopen mooi recht, dan ben je al een heel eind.
    Ik kan niet mooi recht stikken, hoewel ik wel veel kleding heb genaaid op de machine in de jaren 60/ 70.
    Geef mij nu maar handwerk. Maar het gaat supersnel en het is verrassend leuk geworden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. En toch ziet het er geweldig mooi uit. Maar ik zal je een geheimpje verklappen ik kan alles met de naaimachine leren jassen maken alle kleding zo gek kun je het niet bedenken maar patchen. Ik erger me groen en gewl als het niet mooi doorloopt dus doe ik het allemaal met de hand en erger me niet zo. Succes met quilten ben benieuwd.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Das wird ein sehr schöner Quilt in tollen Farben und Stoffen.
    Liebe Grüße Manuela

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nou, ik vind het hartstikke leuk hoor Marjan. Helemaal niks mis mee en al doende leert men! En het belangrijkste is dat je er plezier in hebt. Fijne zondag nog.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Geweldig verhaal Marjan, maar ondanks dat je het niet kunt op de naaimachine ziet het er toch goed uit!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik vind het er gewoon mooi uit zien. Ik naai ook af en toe op de naaimachachine. Maar daarna ben ik wel weer voor lange tijd ermee klaar. Dus herkenbaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oh hij is gaaf! Juist leuk en waarom zou alles perfect moeten zijn? Ik vind de kleuren en combi gaaf! Groetjes
    Lida

    BeantwoordenVerwijderen