Zondag is het Moederdag.
Mijn moeder leeft al bijna 17 jaar niet meer. Maar ook tijdens haar leven was Moederdag voor ons niet echt een bijzondere dag.
Mijn moeder vond het allemaal maar commerciële flauwekul. En met lede ogen zag ze toe hoe de ongetrouwde en kinderloze schoonzus van háár moeder werd opgenomen in de feestelijkheden voor oma, onder de nuchtere constatering: "nooit gebaard, toch een taart."
Toch kreeg ze natuurlijk altijd wat van ons. Mijn moeder kon immers ontzettend blij worden van weer een nieuw borduurpakket...
Niet dat ze daar dan meteen aan begon, nee: eerst moest dat ene werkstuk af waar ze mee bezig was. Daar was ze heel strikt in.
(Vreemd genoeg heeft ze die gewoonte op mij niet kunnen overbrengen... bij mij liggen er tientallen handwerken in verschillende staten van voltooiing te roepen om aandacht en te hopen op een ooit laatste steekje...)
Het gevolg was, dat ze dus ook echt tálloze borduurwerken heeft afgemaakt: het ene nog mooier dan het andere. Een aantal van die borduurwerken hangt nu bij ons aan de muur. Voor dit blogje heb ik ze eens even van de muur getild, op een mooie lichte plaats neergezet en gefotografeerd.
Mooi hè...
Ontwerpen van Clara Waever, Eva Rosenstand, Thea Gouverneur, noem maar op.
Helemaal bovenaan: voorjaar, met de bloeiende ribes en witte narcissen.
Daaronder de kruidenlap, met telkens de naam van het kruid erbij geborduurd.
Hieronder: de vlinderstruik met de verschillende kleurige vlinders.
Eén van haar pronkstukken: het droogboeket (op héél fijn linnen) met het speciaal gemaakte ovalen lijstje.
En de Digitalis purpurea, het vingerhoedskruid: nog zo eentje met 7 kruisjes op een centimeter
Deze werd te groot om in te lijsten: de levensgrote ridderspoor, wel anderhalve meter hoog...
En dit zijn nog lang niet alle borduurwerken die mijn moeder gemaakt heeft...
Eigenlijk begon het allemaal hiermee: mijn moeders schoollapje uit 1936. Gemaakt in de stad waar ze opgroeide, Goes, toen ze 9 jaar oud was.
De initialen GP staan voor Gerda Phaff (1927-2002)
Ik denk dat ik maar weer eens een van mijn borduurwerken ga oppakken.
En dat ik doorga met borduren tot het helemaal af is...
